Gelukkig reden vanochtend de trams en bussen wel, dus hoefden we niet wéér 1,5 uur te lopen richting de garage.
Eenmaal aangekomen bij de plek waar onze auto staat (hij was dus niet gestolen en onvindbaar) kwamen we tot de ontdekking dat de ADAC nog helemaal niks had gedaan aan de auto, ondanks het feit dat we gisteren een sleutel hebben achtergelaten.
Nouja, dan maar naar het kantoor toe. Daar stond een monteur die wel even wilde kijken naar ons gele brakkie. Hij kwam al snel tot de conclusie dat de motorophanging kapot was. De motor hing nu nog een beetje tussen wat andere onderdelen in, het had dus op de snelweg bij die klap heel wat slechter kunnen aflopen dan nu; dan hadden we nu in het ziekenhuis in plaats van bij de garage gezeten. Ach, zou ook wel weer een mooi verhaal wezen..
Na deze mindere conclusie maar richting de Fiat garage gelopen. Een monteur daar vertelde ons dat er vandaag wel een diagnose kon worden gesteld van wat er kapot is, maar dat op z'n vroegst aankomende donderdag/vrijdag de onderdelen hiervan binnen zouden kunnen zijn. Ook niet een heel fijn bericht dus, aangezien de Carbagerun gewoon doorrijdt.
Daarom de ANWB maar gebeld en uitgelegd wat wij hier te horen hebben gekregen. Nu zijn we waarschijnlijk op het punt dat er een vervangende auto wordt geregeld, maar hoe lang dat nog gaat duren is de vraag.. Wanneer we deze auto kunnen krijgen zullen we niet meer om de hoofdprijs kunnen strijden (wat wij sowieso al vóór de start hadden voorspeld), maar mogen we wel gewoon de opdrachten maken om hiermee toch een beetje het Carbagerun-gevoel te houden. Wordt vervolgd..
Update 18.30 uur:
Rond drie uur kregen we van de ADAC te horen dat we alle spullen uit de auto konden halen zodat zij hem weg konden slepen naar de Fiat garage. Zodoende liet ik Mark achter bij ons spullen, terwijl ik naast de sleper plaats nam in zijn cabine. Na een lange rit van welgeteld 200 meter moest ik wat papieren ondertekenen en kon ik naar de werkplaats. Aldaar zette een monteur de auto op de brug en na wat 'oeh' en 'ahh'-geluiden was mij duidelijk dat dit niet heel makkelijk en snel op te lossen was.. Eenmaal weer aangekomen bij het kantoor van de hoofdmonteur bleek ook nog eens dat het onderdeel wat we sowieso moeten hebben om de motor weer een soort van 'waterpas' te hebben, niet meer in productie te zijn en dat dit nergens in Duitsland nog te halen viel. Een telefoontje naar Italie leverde hetzelfde antwoord op, en wanneer auto onderdelen van een Fiat niet uit Italie te halen zijn weet je dat het een verloren zaak is..
Toen kwam op een gegeven moment een man binnenlopen die op zoek was naar de 'zwei Hollandische jungens' waar hij een auto aan moest slijten.
De oorspronkelijke bedoeling was dat we een auto zouden krijgen ter grootte van ongeveer een VW Polo oid. Gelijk dus maar even aan Johan van Hertz (autoverhuurbedrijf) gevraagd wat hij voor moois had staan voor ons. Nu bleek dat we ein-de-lijk eens geluk hadden sinds al dat gedoe met onze auto. Hij had namelijk geen kleine auto meer staan, daarom mochten we een full-options Peugeot 5008 mee, een auto waar je met zeven personen in kunt.
Alle voordeeltjes op een rijtje:
- Airco
- Cruise control
- Head-up display
- Veel ruimte
- Parkeersensoren (niet nodig voor ons, maar als vrouw zijnde..)
Als klap op de vuurpijl beschikt deze auto ook nog eens over een panorama dak, hiermee kunnen we tijdens het rijden naar de wolken boven ons kijken.. Al met al hééééél vervelend dus, haha!
Wel jammer dat we de race niet kunnen volbrengen met de Punto, waar we toch flink wat tijd in hebben gestoken, maar dat is dan maar niet anders.
Na het ontvangen van de sleutels hebben we eerst maar eens even alle functies en knoppen doorgenomen en de rit richting Wroclaw ingezet. Natuurlijk niet vóórdat we alle stickers die we hebben kunnen redden van de Punto op de Peugeot hadden geplakt, je moet toch een beetje duidelijk kunnen maken dat je van de Carbagerun bent hé?! We rijden nu dus in Scharrelbarrel 2.0. Zie foto:
De rit naar Polen ging verder zonder problemen, het enige minpuntje was misschien toch wel dat we, 10 min. na vertrek, een flitspaal over het hoofd zagen. Die boete zullen we binnenkort dus wel in de brievenbus ontvangen.. Aangekomen bij het Olympisch stadion van Wroclaw zat iedereen ons erg jaloers aan te kijken en proberen een lift te regelen in onze grote airco-wagen, haha..
Gezellige avond gehad, en natuurlijk iets te laat in slaap gevallen..
Dat in slaap vallen is ook nog wat moois; dat doen we nu namelijk in de auto. Ideaal als je 2 meter lange laad-/beenruimte hebt als je de achterstoelen inklapt.. Ik kan het iedereen aanraden..
De opdracht van vandaag hebben we niet ontvangen en dus niet kunnen doen. Hij bestond uit het vergaren van een onderdeel van de badkamer (badkuip/gootsteen etc.), boomstam van 30 cm doorsnee + 1 meter lengte en er moest worden geprobeerd een tv te regelen waarvan in ieder geval de beeldbuis nog intact was.
Morgen brengt de etappe ons naar Bratislava.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten